KUDHI

            Nek cara wong mbang kana jere gaman kudhi gaman meteng, sekang wujude gaman kuwe njembluk nggon wetengane, sejen karo gamane wong nang daerah liya. Jere, kudhi gamane wong penginyongan, gamane Kang Carub Bawor.  Gaman kiye kepenak nggo gawe tataran wit glugu tumrape tukang nderes, utawa negor pring nang tukang brubuh pring. Ana maning sing jere gaman kiye kepenak nggo meres lan nggepuk utawa mbelah degan. Nggo nisiki pring usuk karo reng, utawa gawe plupuh nglengkapi amben utawa lincak, jere ya anu kepenak pisan.  

          Salah sijine wong sing duwe kudhi ya Kang Golan. Kudhine Kang Golan landhepe ngedab-edabi, ana istilah meh pitung penyukuran, jerene. Nggel dina kudhi kuwe deasah nggo ngodhe brubuh negor-negor kayu apa baen, melu juragan kayu.  Ningen kudhi kuwe agi ketriwal mbuh nang ngendi parane. Jalaran kaya kuwe merekna Kang Golan ora bisa kerja, bebeh nganggo kudhi liyane, njuran ketungkul meng-mengen mikirna ilange kudhi kuwe. Nggole takon jane wis deratani kabeh anak bojone lan tanggane ora nana sing keliwatan, ya ora nana sing ngerti kudhi kuwe. Malah nggole nakoni anak bojone karo kesuh ngomeh-ngomehi. Ana maning malah suudzon maring tukang rongsok, tepak ngawak karo  dheweke nggole klakon dadi tukang rongsok. Melasi pisan Kang Golan, sering keton nggole nglangut mikirna kudhi.

            Asal-asale kudhi kuwe anu ora kejarag nggole nduwe. Kang Golan wektu lagi mlaku-mlaku esuk bar subuhan sekang mesjid, nang pinggir gili gedhe nemu wesi gepeng kandele rong senti lan dawane kira-kira rong kilan. Deemper-emper pir trek tronton sing kejeglong nang jugangan dalan bodhol, tur maninge dalane ya agi padha akeh sing bodhol angel depilih sing langsam. Gageyan wesi kuwe nang Kang Golan deitha-itha kayane nggo gawe gaman maen pisan, gaman kudhi karepe. Temenan, wesi kuwe seminggu dadi wujud kudhi bar degawa maring empu tukang gawe peralatan wesi. Turahane wesi kon degawe gaman liyane. Isih ana maning, nggole nggarani kudhi ngojari kudu nganggo galih kayu klandhingan utawa lamtorogung. Ora kena degambarna senenge Kang Golan duwe kudhi kuwe, jere marem banget rasane.

             Wis rong minggu ilange kudhi kuwe. Kang Golan gageyan mangkat usaha takon maring wong pinter mbok menawane bisa nuduhna kudhi kuwe. Durung tekan nggone, Kang Golan kepapagan kancane sing biasa nyambet gawe bareng negor-negor kayu. Kang Golan keton mandan klicutan, kepengin nyimpangi napine ora bakalan, wis kadhung adu arep. Kang Golan malah keton celala-celili. Age-age kancane Kang Golan mepekna.

            “Pernahe mbepleng temen. Ora tau-tau Rika kedhangkrakan mengeneh-ngeneh agep mengendi jane? Agep menggone inyong apa?”

            Amleng. Kang Golan ora gageyan nyauri. Keton angel pisan nggole arep ngomong. Buyar kabeh angen-angene nggole arep takon masalah kudhi maring wong pinter sing omahe cedhek genohe kancane kuwe. Tas kresek sing decangking sing isine werna-werna bakalan ora sida tekan tujuane, mampir ndekem nang nggone kancane.

            “Oh, ya-ya! Inyong agep menggone Rika. Wis suwe ora ketemu. Kepengin gendhu-gendhu rasa karo Rika. Kangen karo banyolane Rika sing merekna nglangeni, merguyokna lan bisa ngilangi setrese inyong”.

            “Ya, wis, mayuh gageyan maring nggone inyong mumpung bojone inyong miki esuk  sekang pasar sungan tuku panganan kena nggo kanca gendhu-gendhu rasa”.

            “Lha, Rika mandan perlente mikine agep mengendi jane? Apa inyong ora ngganggu acarane rika?”.

            “Ora susah depikir. Inyong mung agep klinthung sedhela nggolet mbako. Jane ya anu isih nduwe mbako sendhing-nding, kena nggo rong dina. Tuku maning nggo persediaan. Ora sida lunga, ya ora apa-apa. Ngesuk maning esih ana dina”.

            Tekan omahe kancane. Tas kresek sing isine werna-werna deulungna Kang Golan maring kancane kuwe, sing janjane ya mandan owel nang ati. Banjuran wong loro padha dopokan ngalor-ngidul, deselani gemuyu seger pisan karo nyruput teh tubruk. Sedawane padha dopokan ora keri padha nglinting mbako mbali klembak menyan desogi wuwur rajangan cengkeh sendhing, wis, nyamleng pisan jerene. Nggalieng pisan ketone wong loro nggole padha udud.

            “Oh ya, Kang Golan, Rika detakokna juragane,  kenangapa ora tau mangkat kerja”.

            “Domong si domong, inyong maring ngeneh agep takon masalah kerja”.

            “Seplok Rika pamit jere arep rewang nang nggone tanggane sing mbarang gawe, pleng claleng ora keton, nang ngendi baen jane!”.

            “Wis ora susah takon werna-werna, inyong ngesuk agep mangkat kerja”.

            “Nah, kaya kuwe! Kudhine rika sing deselangna juragane selagine Rika pamit wis kangen decekel Rika!”.

            Mak tratab, Kang Golan kayong kaget sangkete. Kang Golan thenger-thenger nylongob karo matane mandeng rangken ora kemedhep, mata walangen. Udud sing semelap nang drijine Kang Golan, sing nembe dedudut sekang lambene, ora krasa ucul tiba nyemplung maring gelas wedhang teh tubruke Kang Golan.

                                                                                                Kebarongan, 30 Mei 2011